Φωνές, το "νέο ξύλο για τα παιδιά" !

Εδώ και χρόνια γονείς και εκπαιδευτικοί αναζητούν το κατάλληλο τρόπο για να επιβληθούν στα παιδιά και να τους υποδείξουν σωστή συμπεριφορά.Αλήθεια πόσες φορές έχετε φωνάξει ή έχετε χάσει τον έλεγχο με ένα παιδί?Πόσο μάλλον αν είστε νηπιαγωγοί και έχετε 35 παιδιά σε μια τάξη.Σίγουρα αρκετές.Όλοι κατανοούν ότι ένα παιδί που κάνει φασαρίες,σκανταλιές, και συμπεριφέρεται άσχημα είναι δύσκολο να του δείξεις και να του εξηγήσεις ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει με 100% υπομονή. Αλλά οι φωνές δεν είναι η λύση.
Ας παρακολουθήσουμε το θέμα με την λογική.Έχετε ποτέ δει πόσο αρνητικά αποτελέσματα έχουν αυτές οι φωνές?Ότι το παιδί πολλές φορές ξεκινάει και αυτό να φωνάζει?Ότι μετά από λίγο ξανακάνει το ίδιο? Έρευνες που έγιναν σε παιδιά 3 έως 13 ετών έδειξαν ότι σε ποσοστό 80%  των  παιδιών που δέχτηκαν φωνές,επιπλήξεις,αλλά και υστερικές συμπεριφορές,παρουσίασαν χειρότερη συμπεριφορά,ανασφάλειες,φόβους,κακή διαγωγή και έλλειψη διάθεσης στο μέλλον.Όπως λέει και η παιδοψυχολόγος Λίνα Μητσάκου " Η παιδική ψυχή στιγματίζεται,τραυματίζεται και αντιδρά ανησυχητικά και επικίνδυνα σε τέτοιες συμπεριφορές " .Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι οι φωνές είναι το νέο ξύλο! Για αυτό λοιπόν πείτε όχι σε αυτή την κακιά συνήθεια.Το παιδί έχει ανάγκη από την δική σας βοήθεια για να πράξει σωστά.
Οι ειδικοί προτείνουν : Κάθε φορά που έχετε βγει εκτός εαυτού,πάρτε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμήστε. Πάρτε το παιδί μια αγκαλιά και αν είναι στον παιδικό σταθμό ή κάπου με κόσμο, απομακρυνθείτε λίγο από τα άλλα παιδιά ή τα υπόλοιπα άτομα .Το να νιώσει ταπείνωση μπροστά σε άλλα παιδιά θα φέρει χειρότερα αποτελέσματα. Ζητήστε του να κάτσει μπροστά σας για να μπορεί να σας βλέπει και να σας προσέχει.Εξηγήστε του ότι μόλις έκανε κάτι που σας στεναχώρησε,χωρίς να του ρίξετε τις ευθύνες! Χρησιμοποιείστε για παράδειγμα την φράση "Αυτό που συνέβη με στεναχώρησε,αλλά δεν φταις εσύ,δεν σου το εξήγησα καλά". Πείτε του πως έχει η κατάσταση. Τι έπρεπε να είχε γίνει αντί για αυτό που έγινε π.χ "Χτύπησες ένα άλλο παιδί,ενώ έπρεπε να αγαπιέστε και όχι να τσακώνεστε " ή "Κάνεις πολύ φασαρία,ενώ θα ήταν πολύ καλό να παίζεις πιο ήρεμα".Ρωτήστε το παιδί αν κατανόησε αυτό που του είπατε.Ζητήστε από το παιδί να καθίσει για λίγο εκεί και να σκεφτεί αυτό που έκανε.Περιμένετε 5-10 λεπτά το πολύ και επιστρέψτε.Ρωτήστε αν συμφωνεί με αυτό που του είπατε ή όχι.Ζητήστε του να επιχειρηματολογήσει.Το παιδί είναι πολύ πιθανό να μην κατάλαβε τι έκανε λάθος,ενώ αν σας πει το λόγο που συμφωνεί θα το βάλει στη σκέψη του και θα καταλάβει ότι δεν έπραξε σωστά.Φροντίστε να μην φαίνεστε ταραγμένοι ή θυμωμένοι με το παιδί καθ'όλη την διάρκεια της συζήτησης.Με το αίσθημα ενόχης που θα νιώσει θα ωθηθεί στα άκρα χωρίς να το καταλάβετε!Να φαίνεστε σίγουροι για αυτό που του λέτε,αλλά πρόθυμοι να ακούσετε και την δικιά του άποψη!

   Σίγουρα δεν είναι η πιο εύκολη λύση,αλλά να θυμάστε ότι οι εύκολοι δρόμοι δεν οδηγούν ποτέ στα αποτελέσματα που πρέπει!Δοκιμάστε το μια-δύο φορές.Αν την πρώτη δεν πετύχει σίγουρα την δεύτερη θα έχει αποτέλεσμα.Μετά θα σας γίνει μια συνήθεια.Το παιδί θα μάθει να συζητάει,θα σας λέει το πρόβλημα του και πάνω από όλα θα νιώθει την αγάπη και την φροντίδα σας.Καλό θα ήταν για την αντιμετώπιση μιας ακραίας συμπεριφοράς παιδιού,οι γονείς και ο εκπαιδευτικός του να είναι ενημερωμένοι και να έχουν συζητήσει μαζί πως θα χειριστούν την κατάσταση!Τα παιδιά μπερδεύονται πιο πολύ με το να αντιμετωπίζουν διαφορετικές συμπεριφορές και δεν ξέρουν να το χειριστούν.Για αυτό, γονείς και εκπαιδευτικοί ξεχάστε τις τιμωρίες και τις φωνές και δημιουργήστε παντού "Την γωνιά της σκέψης".