Παραμυθάκι για το Πρωινό Ντύσιμο.

Κάτσε, χρυσό μου, φρόνιμα, να σε πλύνω! είπε η μαμά.
- Παιδί μου, πρέπει να σταθείς ήσυχο, έκανε το νερό.
- Αν δεν τριφτείς καλά με το σαπούνι, δε θα βγουν οι μουντζούρες! είπε ο τρίφτης.
- Το ένα αυτί το σκουπίσαμε, τώρα η σειρά του άλλου!
έκανε το προσόψι.
- Λίγο βούρτσισμα ακόμη και θα είμαστε χτενισμένοι! είπαν η βούρτσα και το χτένι.
- Πρώτα το ένα χεράκι κι ύστερα το άλλο! συμβούλεψε το πουκάμισο.
- Όσο πάνε, τα γαμπάκια μας παχαίνουν! αναστέναξαν οι κάλτσες.
- Ό,τι αξίζει όλο το ντύσιμο, αξίζουν τα παπούτσια! καμάρωσαν τα μαύρα γυαλιστερά μποτάκια.
- Τώρα φόρεσέ με δίχως να ξεχτενιστείς! είπε το κόκκινο πουλοβεράκι.
- Και το τελευταίο εγώ! έκανε το μακρύ βελουδένιο παντελόνι.
- Τώρα δε μένει παρά να σου σκουπίσω τη μυτούλα! πρόσθεσε το κάτασπρο μαντιλάκι.
- Έτοιμοι! έτοιμοι! φώναξαν όλα μαζί.
- Τίποτε δεν είναι έτοιμο, αν δε φιλήσω εγώ το παιδάκι μου! είπε η μανούλα και έδωσε ένα ζεστό ζεστό φιλί στο μαγουλάκι.

Γεωργία Ταρσούλη