Χριστουγεννιάτικες Δραστηριότητες στον παιδικό σταθμό!

Όπως έχω αναφέρει αρκετές φορές στο παρελθόν, η τάξη που έχω εδώ και 12 χρόνια είναι το τμήμα των 2-3 ετών! Πολλοί συνάδελφοι ξέρετε ότι είναι μια ηλικία που χρειάζεται συνεχώς να αλλάζεις το πρόγραμμα, καθώς για να τους κρατήσεις το ενδιαφέρον, πρέπει να αλλάζεις συχνά δραστηριότητες. Για αυτό και εγω τα τελευταία χρόνια έχω καθιερώσει ένα πρόγραμμα Χριστουγεννιάτικο, το οποίο το στέλνω και στους γονείς για να μπορούν να συζητάνε και αυτοί μετά στο σπίτι. Όλες οι δραστηριότητες -ευτυχώς- βγαίνουν εύκολα και τα παιδιά είναι πραγματικά χαρούμενα και φυσικά στο Πνεύμα των Χριστουγέννων.

Πιπίλα λοιπόν... Μύθοι και Αλήθειες...

Αν έχετε μωρό, θα έχετε ακούσει τουλάχιστον μια φορά ότι η πιπίλα προκαλεί ένα σωρό προβλήματα στα παιδιά.

Οπως, ότι χαλάει τα δόντια, προκαλεί πρόβλημα στον θηλασμό, δυσμορφία στην κάτω γνάθο και διάφορα άλλα. Σίγουρα σας έχουν τρομάξει όλα αυτά που ακούτε, αλλά χαλαρώστε! Σας παρουσιάζουμε παρακάτω μερικούς μύθους και αλήθειες που αφορούν στη χρήση της πιπίλας και που θα σας βοηθήσουν να αποφασίσετε αν θα την δώσετε τελικά στο παιδί σας ή όχι.

1. Λέγεται ότι η πιπίλα είναι εντελώς περιττή
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα ποσοστό παιδιών που δεν θα την αναζητήσει αλλά και ένα μεγάλο ποσοστό που την θέλει για να νανουριστεί, να ανακουφιστεί ή να παρηγορηθεί. Αφού έχετε εξαντλήσει όλα τα μέσα για να καταφέρετε να το νανουρίσετε και να το ηρεμήσετε αλλά έχετε αποτύχει, τότε σαν έσχατη λύση του δίνετε την πιπίλα. Μια με ανατομικό σχήμα κατά προτίμηση.

2. Λέγεται ότι το μωρό δεν είναι σε θέση να διακρίνει την θηλή της μαμάς από την πιπίλα
Τα μωρά μας είναι πιο έξυπνα από όσο νομίζουμε! Αναγνωρίζουν ποια είναι η πλαστική πιπίλα και ποια η θηλή της μαμάς. Καλό είναι όταν το παιδί θηλάζει να περιμένετε, όπως λένε, να εδραιωθεί η γαλουχία, περίπου στις 40-50 μέρες και μετά αν το παιδί χρειάζεται να του δώσετε πιπίλα. Οταν το παιδί πεινάσει και έρθει η ώρα για να φάει, θα αναζητήσει την θηλή της μαμάς, η οποία μυρίζει διαφορετικά και έχει διαφορετική υφή από την πλαστική πιπίλα.

3. Λέγεται πως η πιπίλα θα καταστρέψει τα δόντια του μωρού
Αυτό εξαρτάται από την χρήση της πιπίλας, την συχνότητα και το χρονικό διάστημα που την χρησιμοποιεί. Η πιπίλα πρέπει να χρησιμοποιείται είτε για να νανουριστεί και να κοιμηθεί είτε για να ανακουφιστεί από πόνο, δυσφορία κλπ. Αν χρησιμοποιείται περιστασιακά (π.χ για τον ύπνο) μέχρι περίπου τους 12-20 μήνες και μετά την σταματήσει, δεν υπάρχει φόβος να δημιουργηθεί πρόβλημα στα δόντια. Αν όμως έχει την πιπίλα όλη μέρα στο στόμα και δεν μπορεί λεπτό χωρίς αυτή και αυτό συνεχιστεί και μετά τα 2 χρόνια (υπάρχουν πολλά παιδάκια 5 ετών που χρησιμοποιούν πιπίλα), τότε είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσει προβλήματα στα δόντια όπως να προεξέχουν τα μπροστινά δόντια, να χαλάσουν κάποια από αυτά και να αποκτήσει προβλήματα με την γνάθο.

4. Λέγεται πως είναι πολύ δύσκολο το παιδί να σταματήσει να χρησιμοποιεί την πιπίλα
Περίπου στους 10 μήνες το παιδί αρχίζει να αποκτά άλλα ενδιαφέροντα. Αρχίζει να μπουσουλάει να ανακαλύπτει νέα πράγματα και εκεί θα μπορούσατε να αποφύγετε να του δίνετε την πιπίλα κατά την διάρκεια της ημέρας, παρά μόνο όταν κοιμάται. Είναι πιο εύκολο να του δώσετε κάτι άλλο νέο να ασχοληθεί.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σε αυτή την ηλικία το παιδί να σταματήσει τελείως να την χρησιμοποιεί. Παρόλα αυτά, αν δείτε ότι δεν είναι έτοιμο, (για παράδειγμα την έχει μόνο για να κοιμάται και χωρίς αυτήν κλαίει) τότε να την δώσετε. Σκοπός είναι να την κόψει αρμονικά και σταδιακά. Για να σταματήσει να χρησιμοποιεί την πιπίλα, πρέπει το παιδί να είναι «έτοιμο» το παιδί. Το περισσότερο λένε οι ειδικοί που θα χρησιμοποιεί την πιπίλα είναι έως τα 2 χρόνια. Μετά και πιο δύσκολα σταματάει την συνήθεια και αυξάνονται οι πιθανότητες να έχει κάποιο πρόβλημα στα δόντια του.

5. Λέγεται ότι η χρήση πιπίλας μπορεί να προκαλέσει μολύνσεις στο αυτί.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να προκαλέσει μόλυνση καθώς όταν το παιδί πιπιλάει τότε μπορεί υγρό από το στόμα να μεταφερθεί στο αυτί. Ομως αυτό συμβαίνει αν η πιπίλα δεν είναι καθαρή. Γι' αυτό και πρέπει πάντα η πιπίλα που χρησιμοποιούν να είναι καθαρή και αποστειρωμένη ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα για μόλυνση.

Βασικοί κανόνες στην χρήση της πιπίλας:

-Να πλένετε τις θηλές τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα με ζεστό νερό και σαπούνι (τον πρώτο καιρό που το μωρό είναι ακόμα νεογέννητο πρέπει εκτός από το πλύσιμο, να τις αποστειρώνετε κιόλας).

- Μη δένετε την πιπίλα με κορδέλες που έχουν αρκετό μήκος (παρά μόνο με ειδικές πιάστρες) είτε σε κάποιο σημείο στο κρεβάτι του είτε πάνω του κλπ, καθώς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ζωή του μωρού.

- Αν δείτε ότι η θηλή της πιπίλας έχει αλλάξει χρώμα και ακόμα και αν την πλένετε δεν καθαρίζει, αν την έχει δαγκώσει το μωρό και λείπουν κομματάκια τώρα πρέπει αμέσως να την πετάξετε και να την αντικαταστήσετε με άλλη.

- Να αγοράζετε πιπίλες που είναι για την ηλικία του παιδιού. Αν πάρετε για παράδειγμα πιπίλα σε μεγαλύτερο μέγεθος από ότι είναι για το παιδί, θα αναγουλιάζει και θα έχει τάση για εμετό.

Πηγή : http://www.mothersblog.gr

Πως να ενισχύσω τον λόγο του παιδιού στο σπίτι;

Μια ερώτηση που σαν εκπαιδευτικοί, δεχόμαστε συχνά. Τα τελευταία χρόνια αποτελεί εναν βαθύ προβληματισμό η καθυστέρηση του λόγου. Για αυτό είναι καλό πάντα να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο σας ή και τον εκπαιδευτικό, αν εντοπίσετε στοιχεία καθυστέρησης του λόγου στο παιδί σας. Παρακάτω, σας αφήνω μερικά "τιπ" για να ενισχύσετε εσείς στην βρεφική-μεταβρεφική ηλικία τον λόγο.






1)Δημιουργήστε ένα περιβάλλον πλούσιο σε γλώσσα:


Περιβάλλετε το παιδί σας με ευκαιρίες να ακούει και να ασχολείται με τη γλώσσα. Μιλήστε του καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, αφηγηθείτε τις πράξεις σας και εμπλέξτε το σε συζητήσεις, ακόμη και αν δεν ανταποκρίνεται λεκτικά.





2)Χρησιμοποιήστε σαφή και απλή γλώσσα:

Όταν μιλάτε στο παιδί σας, χρησιμοποιήστε σύντομες προτάσεις και απλές λέξεις που είναι εύκολο να κατανοήσει και να μιμηθεί. Μιλήστε αργά και καθαρά και αποφύγετε τη χρήση σύνθετων φράσεων ή ιδιωματισμών.





3)Ενθαρρύνετε τη μίμηση και την επανάληψη:


Μοντελοποιήστε τη σωστή ομιλία για το παιδί σας, επαναλαμβάνοντας τις προσπάθειές του για λέξεις και φράσεις με τη σωστή προφορά. Ενθαρρύνετε το παιδί να μιμηθεί την ομιλία σας ζητώντας του να επαναλάβει απλές λέξεις ή φράσεις μετά από εσάς.





4)Διαβάστε και τραγουδήστε στο παιδί σας:

Διαβάζοντας βιβλία και τραγουδώντας τραγούδια με το παιδί σας, το εκθέτει σε ένα ευρύ φάσμα λεξιλογίου και γλωσσικών δομών. Επιλέξτε βιβλία με επαναλαμβανόμενες φράσεις και ομοιοκατάληκτες λέξεις και ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει όταν μπορεί.





5)Χρησιμοποιήστε χειρονομίες και νοηματική γλώσσα:

Διδάξτε στο παιδί σας απλές χειρονομίες και νοηματική γλώσσα για να το βοηθήσετε να επικοινωνήσει τις ανάγκες και τις σκέψεις του. Αυτό μπορεί να μειώσει την απογοήτευση και να ενθαρρύνει τη λεκτική επικοινωνία, καθώς αποκτούν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να εκφράζονται.





6)Ενισχύστε τις προσπάθειες ομιλίας:

Επιβραβεύστε και επιβραβεύστε τις προσπάθειες του παιδιού σας να επικοινωνήσει, ακόμη και αν ο λόγος του δεν είναι τέλειος. Δείξτε ενθουσιασμό και ενθουσιασμό όταν προσπαθεί να μιλήσει, καθώς αυτό θα το παρακινήσει να συνεχίσει να προσπαθεί.

Γιατί τα παιδιά φέρονται χειρότερα όταν... βρίσκεται η μαμά μπροστά ;

Μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον αποκαλύπτει ότι η συμπεριφορά των παιδιών είναι 800% χειρότερη όταν η μητέρα τους βρίσκεται στον ίδιο χώρο! Μάλιστα για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών, το ποσοστό αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο και φτάνει το 1.600%! 

Οι ερευνητές παρακολούθησαν 500 οικογένειες και οι αρνητικές συμπεριφορές που μελέτησαν ήταν γκρίνια, κλάμα, φωνές,  απόπειρα του παιδιού να χτυπήσει κάποιον, κακή χρήση της γλώσσας και κοροϊδευτική συμπεριφορά. «Ανακαλύψαμε ότι ήδη από την ηλικία των 8 μηνών τα παιδιά μπορεί να παίζουν χαρούμενα μόνα τους και μόλις δουν ότι η μητέρα τους ήρθε στο χώρο σε ποσοστό 99,9% αρχίζουν να κλαίνε, να κάνουν κακά και να απαιτούν την προσοχή της» σχολιάζει η καθηγήτρια οικογενειακής ψυχολογίας δρ. Κ. P. Leibowitz. 

«Το ένα παιδάκι στα 100 που δεν το έκανε είχε προβλήματα όρασης, αλλά μόλις άκουσε τη φωνή της μαμάς του άρχισε να πετάει τα παιχνίδια του και να λέει ότι πεινάει, παρόλο που είχε μόλις φάει. Ήταν συναρπαστικό» λέει. 

Στην ίδια έρευνα φάνηκε ότι, ανεξάρτητα από τη μέθοδο πειθαρχίας, 100% των παιδιών συμμορφώνονταν καλύτερα σε οδηγίες που τους δίνονταν σε φυσιολογικό τόνο φωνής από άλλο άτομο, εκτός από τη μητέρα τους. Εκείνη, για να τραβήξει στον ίδια βαθμό την προσοχή τους έπρεπε να ανεβάσει σημαντικά τον τόνο της φωνής της.

Γιατί όμως παρατηρείται αυτό το φαινόμενο; Οι ειδικοί λένε ότι αυτές οι συμπεριφορές προκύπτουν στα παιδιά επειδή η μαμά τους είναι ο αποδέκτης όλων των συναισθημάτων: δυσάρεστων και ευχάριστων. Είναι δηλαδή, το πρόσωπο στο οποίο μπορούν να απευθυνθούν και να τους λύσει όλα τους τα προβλήματα. 

Γι' αυτό, μπορεί η γκρίνια του παιδιού σας, να σας είναι κουραστική, αλλά  μην νομίζετε ότι το παιδί σας είναι κακομαθημένο και θέλει απλά να σας υποδέχεται στην πόρτα κλαψουρίζοντας ή ουρλιάζοντας. Το αντίθετο μάλιστα, μάλλον έχετε δημιουργήσει ένα ασφαλές χώρο για το παιδί και έχει όλη την άνεση να συμπεριφερθεί όπως νιώθει. Μήπως λοιπόν αυτή η κακή του συμπεριφορά είναι και ένα σημάδι, ότι βρίσκεστε στον σωστό δρόμο; 

Πως να προστατέψω το παιδί μου, από τις ασθένειες στο σχολείο?

 

Από την Τετάρτη έχω λάβει άπειρα μηνύματα για το πως να προστατεύσετε το παιδί σας από τις ασθένειες κατά την επιστροφή του παιδιού σας στο σχολείο.. . Ας δούμε, λοιπόν, πώς μπορείτε να προφυλάξετε τα παιδιά σας από τις ιώσεις της εποχής, έχοντας όμως κατά νου ότι ένα μικρό παιδί αναμένεται και θεωρείται φυσιολογικό να αρρωστήσει 6-8 φορές μέσα στη χρονιά....

1.Θωρακίστε το ανοσοποιητικό του σύστημα μέσω της διατροφής, εντάσσοντας στο καθημερινό του διαιτολόγιο φρούτα και λαχανικά. 

2.Φροντίστε να κοιμάται καλά και να ξεκουράζεται. Να έχει κυρίως ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου.

3.Επιμείνετε στους κανόνες υγιεινής, όπως να πλένει συχνά και καλά τα χέρια του, να κάνει καθημερινά μπάνιο, να αλλάζει ρούχα κλπ.

4.Μάθετέ το να προστατεύει τον εαυτό του, δηλαδή να μην πηγαίνει κοντά σε παιδιά που βήχουν ή φτερνίζονται, να μην ανταλλάσσει προσωπικά είδη, όπως παγουρίνο ή μολύβια που τα μικρά παιδιά συνηθίζουν να βάζουν στο στόμα τους κλπ. ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ. Να θυμάστε πάντα ότι απευθυνόμαστε σε μικρούς ανθρώπους...

5.Φροντίστε να κάνει κάποιου είδους αθλητική δραστηριότητα, αφού η γυμναστική ενισχύει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Μια βόλτα μαζί σας έξω, είναι ότι πρέπει.

6.Διδάξτε το πώς να βήχει βάζοντας τον αγκώνα του μπροστά από το στόμα (όχι το χέρι, γιατί μετά θα τρίψει τα μάτια και τη μύτη του ή θα ακουμπήσει άλλα παιδάκια).

7.Μην αμελείτε το καθημερινό αερισμό του παιδικού δωματίου και γενικά του σπιτιού σας.

8.Συζητήστε με τον παιδίατρό σας αν χρειάζεται να ενισχύσετε τον οργανισμού του παιδιού σας με κάποιο τρόπο, π.χ. με βιταμίνες, σίδηρο κλπ.

9/Ενημερωθείτε για το καινούριο, φετινό εμβόλιο κατά της γρίπης και συναποφασίστε με τον παιδίατρο σας αν πρέπει να εμβολιάσετε το παιδί.

10.Μην το στέλνετε σχολείο όταν είναι άρρωστο, γιατί έτσι και προστατεύετε τα άλλα παιδιά και αποφεύγετε τον κίνδυνο να ξανακυλήσει. Θέλω να τονίσω ότι και εμείς οι εκπαιδευτικοί, άνθρωποι είμαστε, γονείς έχουμε, παιδιά έχουμε και δεν μένουμε στο σχολείο, αλλά γυρνάμε σπίτι μας. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε παιδιά στην τάξη άρρωστα.

ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΟΔΟ!!!!!!

Προσαρμογή στον παιδικό Σταθμό.

 Ένα άρθρο που έχω δημοσιεύσει ξανά και μάλλον θα το κάνω για πολλά χρόνια ακόμα....

Είναι αλήθεια ότι σας τρομοκρατεί μόνο και μόνο η ιδέα το να αποχωριστείτε  το παιδί σας.Και αν δεν του αρέσει?Και αν δεν περνάει καλά?Και αν πάθει κάτι? 

ΗΡΕΜΗΣΤΕ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να περάσει ούτε τόσο άσχημα,ούτε να συμβεί κάτι το τρομερό.Αντίθετα μάλιστα.Θα του αρέσει,θα γνωρίσει παιδιά που θα αγαπήσει, και θα μάθει ότι ακριβώς πρέπει να γνωρίζει. Γιατί όπως είπε και ο Robert Fulghum "'Οσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο" .Και είναι αλήθεια.

Και επειδή αντιλαμβάνομαι τον πανικό που σας διαπερνάει,να 5 απλά βήματα για την πιο εύκολη προσαρμογή.

Βήμα 1

Διαλέξτε το καλύτερο σχολείο για το παιδί σας.Με τα δικά σας κριτήρια.Και με τα θέλω του παιδιού σας. Ενημερωθείτε  για το σχολείο.Μάθετε ποιες είναι οι δράσεις του, ποια η φιλοσοφία του. Πηγαίνετε να το δείτε μαζί με το παιδί .Κάντε μια βόλτα μέσα.Μην αφήσετε αυτή την διαδικασία για τις μέρες της προσαρμογής.Θα είναι πιο δύσκολο για το παιδί.

Βήμα 2

Συζητήστε το.Πείτε του για ποιόν λόγο πρέπει να πάει στο σχολείο,τι περίπου πρέπει να κάνει,ποια θα είναι η δασκάλα του και αν θα κοιμάται εκεί.Δώστε του να καταλάβει ότι όσο και αν το αγαπάτε το σχολείο είναι ένα βασικό κομμάτι της ζωής του. Εξηγήστε του ότι θα περνάτε χρόνο μαζί και ότι θα περνάει καλά.

Βημα 3

Εμπιστευτείτε το προσωπικό του σχολείου.Μιλήστε του για τον φόβο σας και παρουσιάστε μια ΑΛΗΘΙΝΗ εικόνα του παιδιού σας.Είναι δύσκολο για μια δασκάλα να καταλάβει από την πρώτη μέρα το παιδί.Ενώ αν της μιλήσετε για αυτό,όλα θα είναι πιο εύκολα.Θα σας ακούσει,και θα βοηθήσει το παιδί να προσαρμοστεί πιο εύκολα.Σίγουρα θα σας δώσει κι άλλες πληροφορίες για να χτίσετε μια σωστή συνεργασία και θα γίνετε κοινή δύναμη για το καλό του παιδιού σας,

Βήμα 4

Ξεκινήστε την προσαρμογή λίγο λίγο.Μην αφήσετε το παιδί πρώτη μέρα στο σχολείο για 8 ώρες.Είναι λογικό να στεναχωρηθεί. Καθίστε απέξω από το σχολείο ή στο διάδρομο για όσο σας προτείνει η δασκάλα του.Το πιο συχνό είναι το παιδί να ξεκινάει από μισή με μια ώρα ,και σταδιακά να αυξάνει τις ώρες.Σε περίπου 1 εβδομάδα θα μπορεί να καθίσει από το πρωί μέχρι και το απόγευμα.Μην το κάνετε πιο δύσκολο και εξαφανιστείτε από το χώρο του σχολείου.Σε περίπτωση που κλάψει,μείνετε σταθερή στην απόφαση σας για όσο σας συμβουλέψει η δασκάλα του.Αν αλλάξετε γνώμη,αυτό θα παρουσιαστεί για πολλές φορές ακόμα μέσα στο χρόνο

Βήμα 5

ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, μην αρχίσετε να κλαίτε εσείς και σας βλέπει το παιδί.Θα του μεταφέρετε αυτό το συναίσθημα και μπορεί να αρχίσει να κλαίει κι αυτό.Φυσικά και κανένας δεν μπορεί να φροντίσει το παιδί σας καλύτερα από εσάς,αλλά όλα τα σχολεία έχουν εκπαιδευμένο προσωπικό,συνήθως με μεγάλη εμπειρία στο χώρο και θα κάνουν το καλύτερο δυνατό.Πολλές φορές ένα απλό " Γεια σου,εγώ θα φύγω για λίγο θα τα πούμε μετά,Να περάσεις όμορφα." είναι ότι καλύτερο μπορείτε να πείτε.

Θυμηθείτε,Ένα παιδί εμπιστεύεται σχεδόν αμέσως κάποιον που βλέπει να εμπιστεύονται οι γονείς του.Μην το κάνετε πιο δύσκολο.Θα δείτε με τον καιρό ότι το παιδί θα κοινωνικοποιηθεί,θα παίζει πιο όμορφα,θα μάθει πολλά περισσότερα από όσα νομίζατε.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!

Από ποια ηλικία θυμούνται τα μωρά;

Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, τα μωρά, φαίνεται πως αποκτούν τις πρώτες συνειδητές εμπειρίες του κόσμου γύρω τους από τον πέμπτο μήνα της ζωής τους. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες εντόπισαν ενδείξεις της συνείδησης και της μνήμης να αναδύονται τόσο νωρίς στον εγκέφαλο ενός μωρού.


Έως τώρα υπάρχει αμφιβολία κατά πόσο ένα μωρό πέντε μηνών αντιδρά με συνείδηση ή απλώς με ανακλαστικό τρόπο στα εξωτερικά ερεθίσματα, όπως π.χ. όταν κοιτά το πρόσωπο του γονιού του ή πιάνει ένα αντικείμενο που του δίνεται. Επειδή τα μωρά δεν είναι σε θέση να μιλήσουν, οι επιστήμονες δεν μπορούν να κάνουν τεστ συνείδησης όπως στους ενήλικους για να ελέγξουν σε ποιο βαθμό τα μωρά αντιδρούν αυτόματα ή συνειδητά. 

Οι Γάλλοι και Δανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Σιντ Κούιντερ του Εργαστηρίου Γνωστικών Επιστημών και Ψυχογλωσσολογίας του Παρισιού και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο και το «New Scientist», μελέτησαν με ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα την εγκεφαλική δραστηριότητα για να ρίξουν φως στο κατά πόσον τα μωρά αναπτύσσουν επίγνωση και συνείδηση. 

Οι επιστήμονες μελέτησαν μωρά 5, 12 και 15 μηνών, στα οποία προσάρτησαν ειδικές «κάσκες» με ηλεκτρόδια για να καταγράψουν την ηλεκτρική δραστηριότητα εντός του κρανίου τους. Τα μωρά κάθονταν στην αγκαλιά του μπαμπά ή της μαμάς τους και παρακολουθούσαν ταχέως εναλλασσόμενες εικόνες σε μια οθόνη. Η ανάλυση της νευρωνικής δραστηριότητας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα μωρά εμφάνιζαν όντως ενδείξεις συνείδησης παρόμοιας με αυτή των ενηλίκων, με μια βασική διαφορά: Ενώ στους ενήλικες η συνείδηση του οπτικού ερεθίσματος εμφανιζόταν μέσα σε 0,3 δευτερόλεπτα, στα πεντάμηνα μωρά ο αντίστοιχος χρόνος ήταν 1,3 δευτερόλεπτα κατά μέσον όρο. 

«Η μελέτη μας δείχνει ότι τα μωρά είναι πολύ πιο συνειδητά από ότι πιστεύαμε πριν και πιθανώς έχουν πολύ μεγαλύτερη συνείδηση του πόνου», δήλωσε ο Σιντ Κούιντερ. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να κάνουν παρόμοιο πείραμα με μωρά ηλικίας μόλις δύο μηνών για να δουν σε ποιο βαθμό εμφανίζονται ίχνη συνείδησης από τόσο νωρίς. Όπως ανέφεραν, τέτοιες έρευνες μπορεί μελλοντικά να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση διαταραχών όπως ο αυτισμός.

To δέντρο του φθινοπώρου...

 Ένα δέντρο φτιαγμένο από τις παλάμες των Αστεριών της τάξης μας...

ΤΑΞΗ- Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ!

 Καλημέρα και Καλό Μήνα!

Υποσχέθηκα ότι θα ανεβαίνουν συχνά (όσο γίνεται..) ποστ για γονείς και εκπαιδευτικούς.

Σε αυτό το ποστ, θα υπάρξουν φωτογραφίες της τάξης μας (Με την Κυρία Κατερίνα- Γεια σας Κυρία Κατερίνα!!💓👭) στο σχολείο που δουλεύουμε.

Υπενθυμίζω ότι η τάξη μας, είναι 2,5 ετών, οπότε δεν χρησιμοποιούμε καθόλου αριθμούς και γράμματα....

Σε μερικούς τοίχους, ο στολισμός δεν φεύγει όλη την χρονιά, απλώς τροποποιείται... 

Ξεκινάω με το Παρουσιολόγιο της Τάξης...

Το οποίο αποτελείται από 2 κουκουβάγιες (τις λατρεύω!) και μπαλόνια.... Ομολογώ το έχω πολλά χρόνια, καθώς αλλάζω μόνο τα μπαλόνια κάθε χρόνο. Εκεί μπαίνουν οι φωτογραφίες των παιδιών της τάξης μας.

Θα συνεχίσω με έναν στολισμό που επίσης έχω αρκετά χρόνια..

Αυτό είναι το δέντρο της τάξης μας.... Το οποίο μένει σταθερά σε αυτό το σημείο όλο το χρόνο..Και απλά αλλάζει ο στολισμός... Τώρα που είναι φθινόπωρο τα φύλλα πέφτουν..Το χειμώνα εμφανίζεται χιόνι (από βαμβάκι..) και την άνοιξη λουλούδια και πεταλούδες όπως και το καλοκαίρι...

Και συνεχίζω με το ταμπλό μας...

Που γεμίζει πάντα με κατασκευές των παιδιών... Αλλά πάντα ξεκινάει με φύλλα φθινοπωρινά και ζωάκια του φθινοπώρου...

Και φυσικά... Η πρώτη μας κατασκευή για φέτος.... 

Οι ομπρέλες μας... Έτοιμοι για όλα τα καιρικά φαινόμενα... 😂😂

Και τέλος.... 

Τι είναι η ζωή μας χωρίς λίγο χρώμα...

Μεταξύ μας, αυτόν τον τοίχο τον έχω διαλύσει... Εκεί βάζω όλες τις ομαδικές κατασκευές... Σε κάθε νέα σχολική χρονιά υπάρχει και κάτι άλλο, μέχρι να υπάρξει ομάδα και πόσο μάλλον ομαδικές κατασκευές...

Και ένα βιντεάκι από την τάξη μας... (Στο οποίο φαίνεται και ο στολισμός της πόρτας μας... )

Εύχομαι έναν όμορφο Οκτώβρη με χαμόγελα και πολλές δημιουργίες.... 

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ..

 Ένα άρθρο που έχω δημοσιεύσει ξανά και μάλλον θα το κάνω για πολλά χρόνια ακόμα....

Είναι αλήθεια ότι σας τρομοκρατεί μόνο και μόνο η ιδέα το να αποχωριστείτε  το παιδί σας.Και αν δεν του αρέσει?Και αν δεν περνάει καλά?Και αν πάθει κάτι? 

ΗΡΕΜΗΣΤΕ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να περάσει ούτε τόσο άσχημα,ούτε να συμβεί κάτι το τρομερό.Αντίθετα μάλιστα.Θα του αρέσει,θα γνωρίσει παιδιά που θα αγαπήσει, και θα μάθει ότι ακριβώς πρέπει να γνωρίζει. Γιατί όπως είπε και ο Robert Fulghum "'Οσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο" .Και είναι αλήθεια.

Και επειδή αντιλαμβάνομαι τον πανικό που σας διαπερνάει,να 5 απλά βήματα για την πιο εύκολη προσαρμογή.

Βήμα 1

Διαλέξτε το καλύτερο σχολείο για το παιδί σας.Με τα δικά σας κριτήρια.Και με τα θέλω του παιδιού σας. Ενημερωθείτε  για το σχολείο.Μάθετε ποιες είναι οι δράσεις του, ποια η φιλοσοφία του. Πηγαίνετε να το δείτε μαζί με το παιδί .Κάντε μια βόλτα μέσα.Μην αφήσετε αυτή την διαδικασία για τις μέρες της προσαρμογής.Θα είναι πιο δύσκολο για το παιδί.

Βήμα 2

Συζητήστε το.Πείτε του για ποιόν λόγο πρέπει να πάει στο σχολείο,τι περίπου πρέπει να κάνει,ποια θα είναι η δασκάλα του και αν θα κοιμάται εκεί.Δώστε του να καταλάβει ότι όσο και αν το αγαπάτε το σχολείο είναι ένα βασικό κομμάτι της ζωής του. Εξηγήστε του ότι θα περνάτε χρόνο μαζί και ότι θα περνάει καλά.

Βημα 3

Εμπιστευτείτε το προσωπικό του σχολείου.Μιλήστε του για τον φόβο σας και παρουσιάστε μια ΑΛΗΘΙΝΗ εικόνα του παιδιού σας.Είναι δύσκολο για μια δασκάλα να καταλάβει από την πρώτη μέρα το παιδί.Ενώ αν της μιλήσετε για αυτό,όλα θα είναι πιο εύκολα.Θα σας ακούσει,και θα βοηθήσει το παιδί να προσαρμοστεί πιο εύκολα.Σίγουρα θα σας δώσει κι άλλες πληροφορίες για να χτίσετε μια σωστή συνεργασία και θα γίνετε κοινή δύναμη για το καλό του παιδιού σας,

Βήμα 4

Ξεκινήστε την προσαρμογή λίγο λίγο.Μην αφήσετε το παιδί πρώτη μέρα στο σχολείο για 8 ώρες.Είναι λογικό να στεναχωρηθεί. Καθίστε απέξω από το σχολείο ή στο διάδρομο για όσο σας προτείνει η δασκάλα του.Το πιο συχνό είναι το παιδί να ξεκινάει από μισή με μια ώρα ,και σταδιακά να αυξάνει τις ώρες.Σε περίπου 1 εβδομάδα θα μπορεί να καθίσει από το πρωί μέχρι και το απόγευμα.Μην το κάνετε πιο δύσκολο και εξαφανιστείτε από το χώρο του σχολείου.Σε περίπτωση που κλάψει,μείνετε σταθερή στην απόφαση σας για όσο σας συμβουλέψει η δασκάλα του.Αν αλλάξετε γνώμη,αυτό θα παρουσιαστεί για πολλές φορές ακόμα μέσα στο χρόνο

Βήμα 5

ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, μην αρχίσετε να κλαίτε εσείς και σας βλέπει το παιδί.Θα του μεταφέρετε αυτό το συναίσθημα και μπορεί να αρχίσει να κλαίει κι αυτό.Φυσικά και κανένας δεν μπορεί να φροντίσει το παιδί σας καλύτερα από εσάς,αλλά όλα τα σχολεία έχουν εκπαιδευμένο προσωπικό,συνήθως με μεγάλη εμπειρία στο χώρο και θα κάνουν το καλύτερο δυνατό.Πολλές φορές ένα απλό " Γεια σου,εγώ θα φύγω για λίγο θα τα πούμε μετά,Να περάσεις όμορφα." είναι ότι καλύτερο μπορείτε να πείτε.

Θυμηθείτε,Ένα παιδί εμπιστεύεται σχεδόν αμέσως κάποιον που βλέπει να εμπιστεύονται οι γονείς του.Μην το κάνετε πιο δύσκολο.Θα δείτε με τον καιρό ότι το παιδί θα κοινωνικοποιηθεί,θα παίζει πιο όμορφα,θα μάθει πολλά περισσότερα από όσα νομίζατε.

Καλή ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!