Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Μήπως το παιδί είναι θύμα σχολικού εκφοβισμού-bullying;;


Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα σύνθετο πρόβλημα, στο οποίο ο καθένας μας εύκολα κλείνει τα μάτια του και επαναπαύεται, ίσως γιατί πολλές φορές δεν γίνεται επαρκώς φανερό, ώστε να γίνει αντιληπτή η σοβαρότητα του. Η μεγάλη πρόκληση των εκπαιδευτικών και των γονέων είναι ακριβώς αυτή: να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει, ότι μας αφορά και έχουμε άμεση ευθύνη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του.  

Οι περισσότεροι γονείς που τα παιδιά τους πάνε σχολείο, αγχώνονται στη σκέψη ότι μπορεί να πέσουν θύματα ενδοσχολικής βίας. Δεν γνωρίζουν πως να αντιδράσουν, τι πρέπει να πουν, τι να συμβουλέψουν, και γενικά με ποιον τρόπο θα σταματήσουν τη θυματοποίηση των παιδιών τους. Είναι ένα φαινόμενο που απασχολεί όλο και περισσότερους γονείς.   

Το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας και του σχολικού εκφοβισμού μεταξύ μαθητών λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Θεωρείται πλέον κοινωνικό πρόβλημα και τα κρούσματα ενδοσχολικής βίας την τελευταία δεκαετία σημειώνουν δραματική αύξηση. Οι επιπτώσεις του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας στη σωματική και την ψυχική υγεία των παιδιών είναι ασφαλώς πολλές και σοβαρές κι εμποδίζουν συστηματικά τη λειτουργική ψυχοκοινωνική ανάπτυξη τους. 

Πώς εκδηλώνεται ο σχολικός εκφοβισμός; 

Η ενδοσχολική βία και ο σχολικός εκφοβισμός, που λαμβάνει χώρα μεταξύ συμμαθητών, μπορεί να είναι σωματική, λεκτική, ψυχολογική και κοινωνική. Η βίαιη, επιθετική συμπεριφορά ενός ατόμου ή μιας ομάδας εκδηλώνεται με την ακόλουθη ομαδοποίηση είτε ως βια κατά προσώπου, είτε ως βια κατά της περιουσίας και βανδαλισμοί είτε ως βια που στρέφεται συνειδητά ή όχι εναντίον του ίδιου του εαυτού 

Οι πιο συνηθισμένες νεανικές συμπεριφορές του φαινομένου αφορούν: 


  1. Απρεπείς χειρονομίες, ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς, απειλές για σωματική κακοποίηση.
  2. Φραστικές - λεκτικές επιθέσεις κι απειλές, βρισιές, προσβολές, συστηματική γελοιοποίηση συνεσταλμένων παιδιών, συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων, χρήση προσβλητικών παρατσουκλιών, 
  3. Εκβιασμούς, διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών
  4. Καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απόσπαση χρημάτων ή προσωπικών αντικειμένων, μικροκλοπές
  5. Αποκλεισμό και απομόνωση από παρέες, ομαδικά παιχνίδια και κοινωνικές δραστηριότητες. 
  6. Τέλος δύο νέες μορφές εκφοβισμού και βίας, που συναντώνται τα τελευταία χρόνια με σταθερά αυξανόμενο ρυθμό αφορούν στη σεξουαλική παρενόχληση και τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό. (σε μεγαλύτερες πάντα ηλικίες!)


Τα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσουμε 

Ορισμένες ενδείξεις που πιθανόν να υποδηλώνουν ότι ένα παιδί έχει πέσει θύμα βίας και εκφοβισμού στο σχολείο είναι: 


  • Η μειωμένη διάθεσή του ή η άρνησή του να πάει στο σχολείο, 
  • Η απροσδόκητη πτώση της μαθησιακής του επίδοσης,  
  • Το γεγονός ότι περνά το χρόνο του στα διαλείμματα κοντά στους δασκάλους 
  • Η εμφάνιση ψυχοσωματικών προβλημάτων (πονοκέφαλος, στομαχόπονος, αϋπνίες, έντονη ονυχοφαγία, τικ, ανορεξία ή βουλιμία…) 
  • Έντονες και αδικαιολόγητες αλλαγές στη διάθεσή 
  • Άλλαγές στις διαδρομές από τις οποίες συνήθιζε να πηγαίνει στο σχολείο ή να επιστρέφει στο σπίτι, 
  • Αδικαιολόγητα σκισμένα και κατεστραμμένα ρούχα, ανεξήγητα σημάδια και μελανιές στο σώμα ή άλλες ενδείξεις επίθεσης, 
  • Απώλεια προσωπικών αντικειμένων, χρημάτων
  • Άρνηση συμμετοχής σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες. 
  • Απόρριψη από συνομηλίκους 


Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε; 

Αν και όταν αντιληφθούμε, ότι ένα παιδί είναι θύμα εκφοβισμού και βίας από συμμαθητές του στο σχολείο, πρέπει να αποφύγουμε παρορμητικές αντιδράσεις και να αντιμετωπίσουμε όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμα την κατάσταση. 

Τι πρέπει να κάνουμε 

- να συζητήσουμε αναλυτικά με το παιδί για τα γεγονότα και τις συμπεριφορές, που το ενοχλούν, 

- να το διαβεβαιώσουμε ότι «δε φέρει καμία ευθύνη το ίδιο για ό,τι συνέβη»,{ δεν συμφωνώ . ίσως καλύτερα να το ευχαριστήσουμε και να το επιβραβεύσουμε που είχε το θάρρος και μίλησε στους γονείς του για αυτό που του συνέβη} 

- να του υπενθυμίσετε ότι είμαστε κοντά του, προκειμένου να το φροντίσουμε και να το διαφυλάξουμε από επόμενους κινδύνους, 

- να του εμπνεύσουμε το αίσθημα, ότι μπορεί και πρέπει να αντιδράσει, να μη σιωπά, ώστε να εμποδίσει την επανάληψη τέτοιων συμπεριφορών, 

- να προτείνουμε στο παιδί πρακτικούς τρόπους για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων και {να συζητήσουμε μαζί του ή ακόμη κάνοντας και role playing  προκειμένου να μπεί στη διαδικασία να σκεφτεί και το ίδιο διάφορα σενάρια αντιμετώπισης μελλοντικά ανάλογων καταστάσεων 

- να ζητήσουμε τη συμβουλευτική καθοδήγηση από ειδικό ψυχικής υγείας, αν η κατάσταση κρίνεται εξαιρετικά κρίσιμη.

Με τη συνεργασία της Αγγελικής Παρίου (ψυχολόγος – ειδική παιδαγωγός – ομαδική αναλύτρια) 


Πηγή : imommy

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

20 λόγοι που τα πιτσιρίκια μάς κάνουν να χαμογελάμε...


Καλησπέρα αγαπημένοι φίλοι...

Σε αυτό το άρθρο δεν θα πούμε πως να μεγαλώσετε σωστά παιδιά,ή τι να κάνετε όταν σας συμβεί αυτό και αυτό.Θα υπενθυμίσουμε σε όλους τους συναδέλφους και στους γονείς της παρέας μας,πόσο τυχεροί είμαστε που αυτά τα μικρά τερατάκια υπάρχουν στις ζωές μας και πως μας κάνουν καθημερινά να χαμογελάμε και να γελάμε με την ψυχή σας!Για να δούμε λοιπόν...


Είναι χαριτωμένα, αξιολάτρευτα, γεμάτα περιέργεια και απορίες… είναι τα πιο όμορφα πλάσματα του κόσμου, και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς!

1. Αυτή η τεράστια εισπνοή που παίρνουν λίγο πριν φυσήξουν με όλη τους τη δύναμη τα κεράκια στην τούρτα γενεθλίων τους!
2. Ο πιο τέλειος αναγραμματισμός λέξεων: «Η μαμά έκανε πασγγέτι» (σπαγγέτι), «Αυτό το παιδί είναι κιζενάκι» (κινεζάκι), «Θέλω να φάω κοκόβερι» (βερίκοκο),  «Πότε θα πάμε στη γιαγιά στην Καλάβα;» (Καβάλα)!
3. Το υπέροχο ύφος που έχουν όταν φοράνε γυαλιά ηλίου!
4. Όταν επιμένουν να πάνε στο σχολείο με την αγαπημένη τους αποκριάτικη στολή - και τελικά το κάνουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
5. Η άκρως σοβαρή συνομιλία τους με τους φανταστικούς τους φίλους!
6. Η αδυναμία τους να καταφέρουν να πουν ένα μυστικό ψιθυριστά στο αυτί, οπότε πρέπει στιγμιαία να προσποιηθούμε πειστικά όλοι οι υπόλοιποι ότι δεν το ακούσαμε!
7. Οι χειροποίητες καρτούλες τους, στις οποίες προσπαθούν να περικλείσουν όλη αυτή την «αγάπη μέχρι τον ουρανό» που νιώθουν!
8. Το τεράστιο χαμόγελο, που επιτρέπει σε αυτά τα δύο «μοναχικά» δοντάκια τους να ξεπροβάλλουν με τόση περηφάνια!
9. Τα πρησμένα κατακόκκινα μάγουλα και τα… ελαφρώς ατημέλητα μαλλιά μετά από ένα βαθύ υπνάκο!
10. Να λένε «αντίο» κουνώντας το χεράκι τους ανάποδα, προς την αντίθετη κατεύθυνση!
11. Να εμφανίζονται λίγο πριν από τη βόλτα φορώντας το δεξί παπούτσι στο αριστερό πόδι και το αριστερό στο δεξί!
12. Να «διαβάζουν» φωναχτά ένα βιβλίο, ενώ ακόμα δεν ξέρουν να διαβάζουν!
13. … και μάλιστα κρατώντας το ανάποδα!
14. Να μουρμουράνε δικές τους, αυτοδημιούργητες μελωδίες την ώρα που τους κάνουμε μπάνιο!
15. Τα φρεσκολουσμένα, καλοχτενισμένα, μοσχομυριστά, βελούδινα μαλλάκια τους!
16. Το ότι κλείνουν τα ματάκια τους πιστεύοντας ότι έτσι εξαφανίζονται!
17.  Η έκφρασή τους όταν νιώθουν κατάπληξη για οτιδήποτε βλέπουν για πρώτη φορά, με αυτό το «όλα τα λεφτά» γούρλωμα των ματιών τους!
18. Οι ανεξάντλητες απορίες τους, που συνοδεύονται από τις πιο απίθανες ερωτήσεις τους!
19. Η αξιοζήλευτη αθωότητά τους, που εκφράζεται με το πιο «καθαρό» βλέμμα του κόσμου!
20. Οι απίστευτες ζωγραφιές τους, όπου τα πιο απλά πράγματα φαντάζουν μοναδικά!

+ 21. Απλά και μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν, για να μας θυμίζουν ότι ένας κόσμος μόνο από «μεγάλους» δεν θα είχε καμία απολύτως ομορφιά!

*Και στην τελική,πιο πολύ αγάπη από αυτή που μας προσφέρουν τα παιδιά,δεν μπορούμε να βρούμε πουθενά αλλού.



Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

5 λόγοι για να «χαίρεστε» για τα ξεσπάσματα του παιδιού σας!



Προφανώς και οι εκρήξεις θυμού είναι ένα από τα πιο ενοχλητικά πράγματα που το παιδί μπορεί να κάνει. Την επόμενη φορά, όμως φορά που δείτε ένα παιδί να ουρλιάζει, να κλαίει, και να χτυπάει τα πόδια του στο πάτωμα, αντί να απογοητευτείτε ή να θυμώσετε σκεφτείτε ότι τα ξεσπάσματα δεν είναι πάντα άσχημα. Και εδώ σας δίνουμε πέντε λόγους που αποενοχοποιούν τα ξεσπάσματα των παιδιών μας. 

1. Το ξέσπασμά του είναι καλό γιατί μας «προειδοποιεί» ότι κάτι δεν πάει καλά 
Κάποιες φορές τα παιδιά εκνευρίζονται ή ξεσπάνε σε εμάς γιατί νιώθουν ότι κάτι δεν είναι σωστό ή ότι κάποιος το αδικεί! Και όταν νιώθει έτσι είναι φυσικό να απευθύνεται στο πιο κοντινό του πρόσωπο που είναι ο γονιός τους. Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να το μαλώσετε, προσπαθήστε να καταλάβετε που οφείλονται αυτά του τα νεύρα. 

2. Τα ξεσπάσματά του δείχνουν ότι αναπτύσσεται σωστά 
Τα παιδιά έχουν ξεσπάσματα. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δε θα σταματήσει να συμβαίνει. Ναι αυτά τα ξεσπάσματα είναι εκνευριστικά, όταν γίνονται δημόσια, αλλά όλοι ξέρουμε ότι είναι κάτι φυσιολογικό. Τα παιδιά κλαίνε και νευριάζουν γιατί εξερευνούν τα συναισθήματα τους και δοκιμάζουν τα όρια τους! Τα νεύρα είναι κάτι σαν «εργαλείο» για την ανάπτυξή τους. Αυτά τα ξεσπάσματα δε θα κρατήσουν για πάντα. Απλώς έτσι νιώθουν τώρα! 

3. Τα ξεσπάσματά του μας βοηθούν να του μάθουμε την έννοια της συγχώρεσης 
Ως γνωστόν, τα παιδιά δεν κρατούν κακίες. Τη μια στιγμή είναι θυμωμένα και την άλλη μας αγκαλιάζουν γεμάτα αγάπη! Ένα έντονο ξέσπασμα του παιδιού μας, μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να θυμώσουμε και να τα ξαναβρούμε. Να το μαλώσουμε και να του πούμε ότι το συγχωρούμε! Είναι μια καλή ευκαιρία για να μάθει το παιδί την έννοια της συγχώρεσης! 

4. Τα ξεσπάσματά του δείχνουν ότι προσπαθεί να εκφράσει τα συναισθήματά του! 
Ως γνωστόν τα μικρά παιδιά δεν έχουν ένα πλούσιο λεξιλόγιο και γι’ αυτό και συχνά δεν μπορούν να εκφράσουν τι αισθάνονται και γιατί. Δηλαδή, ελάτε στη θέση τους. Φανταστείτε ότι θέλετε να εκφραστείτε αλλά δεν έχετε τον τρόπο να το κάνετε! Δε θα σας απογοήτευε αυτό; Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα θέλετε να μαλώσετε το παιδί σας για ένα έντονο ξέσπασμα, σκεφτείτε μήπως θα ήταν καλύτερα αν απλώς το βοηθούσατε να εκφραστεί…αλλιώς!   

5. Τα ξεσπάσματά του αποδεικνύουν στο παιδί πόσο νοιάζεται για κάτι!  
Τα παιδιά αντιδρούν ακριβώς όπως και οι ενήλικοι. Αν τους ενδιαφέρει κάτι, το διεκδικούν ή το ζητούν με πάθος. Αν πάλι δεν τους ενδιαφέρει απλώς αδιαφορούν! Το ξέσπασμα του παιδιού, σας δείχνει ότι νοιάζεται για κάτι, είτε πρόκειται για κάτι φαινομενικά ασήμαντο (όπως ένα νέο παιχνίδι), είτε για την παρέα ενός φίλου του. Γι’ αυτό θα πρέπει να χαιρόμαστε που το παιδί μας ασχολείται με τον κόσμο γύρω του, ακούει τι συμβαίνει και αντιδρά σε αυτό. Ακόμη κι αν η αντίδραση αυτή προκύπτει ως ξέσπασμα. 


Πηγή: Από το blog Lifehuck και την  Allison Renner

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Φθινοπωρινά φρούτα

Καλησπέρα αγαπημένοι φίλοι.

Φέτος,έχοντας αναλάβει το τμήμα των 2 ετών,έχουμε περιοριστεί πολύ στις κατασκευές.(Αγαπημένο κομμάτι για εμένα).Εφόσον δεν είναι τμήμα το οποίο μπορεί να καθίσει πολύ ώρα,προσπαθούμε όσο μπορούμε να κάνουμε την μάθηση περισσότερο βιωματική,οπτικό-ακουστική κτλ.Αλλά επειδή δεν μπορούμε να βγάλουμε τελείως τις κατασκευές από το σχολείο,φροντίζουμε να κάνουμε απλά πράγματα,χωρίς καμία απαίτηση.Παρακάτω σας επισυνάπτω φωτογραφίες του σουπλά που κάναμε.Είναι φωτοτυπίες (Θα τις βρείτε στο διαδίκτυο,πληκτρολογώντας fruits white pages ),τις οποίες χρωματίσανε με ξυλομπογιά, βάλανε κόλα, και κολλήσανε κομματάκια γκοφρέ. (Κάναμε και αναφορά στα χρώματα).Έκοψα τα φρούτα,έκοψα ένα φύλλο (Στο οποίο γράψαμε το θέμα μας,το τμήμα και το όνομα του κάθε παιδιού),τα πλαστικοποίησαμε και έτοιμα!
Εύχομαι να σας αρέσουν!




ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΧΟΥΡΔΑΚΗ