Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Νέο αδερφάκι στην οικογένεια Τι πρέπει να προσέξουν οι γονείς;





Πριν το παιδί σας συμπληρώσει τον τρίτο χρόνο της ζωής του, είναι πολύ πιθανό η οικογένεια να μεγαλώσει και να προστεθεί ένα νέο μέλος. Το νέο αδελφάκι συνεπάγεται ότι το ίδιο παύει να είναι το μοναδικό παιδί της οικογένειας. Το γεγονός αυτό ισοδυναμεί με μια δυναμική αλλαγή στη ζωή του, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται χρόνο και υποστήριξη για να προσαρμοστεί και να αποδεχτεί τη νέα κατάσταση.
Να θυμάστε ότι τα αισθήματα ζήλιας είναι φυσιολογικά και δεν χρειάζεται να κάνετε το παιδί να νιώθει ενοχές γι’ αυτά. Επίσης, λάβετε υπόψη ότι το μεγαλύτερο παιδί μπορεί να εμφανίσει παλινδρόμηση στη συμπεριφορά του, δηλαδή να γυρίσει πίσω σε προηγούμενο στάδιο ανάπτυξης. Έτσι, ενώ είχε μάθει να χρησιμοποιεί το γιογιό, πιθανόν να ξαναρχίσει να λερώνεται μιμούμενο το μωρό. Δεν θα πρέπει να αντιδράσετε με θυμό, αλλά με ψυχραιμία και κατανόηση, βοηθώντας το να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση και δίνοντάς του λίγο χρόνο, για να επιστρέψει στο στάδιο όπου βρισκόταν.
Επίσης, δεν θα πρέπει να τονίζετε διαρκώς στο παιδί ότι είναι μεγάλο, στερώντας του τα προνόμια του μικρού, πράγμα που έτσι κι αλλιώς δεν αρμόζει στην ηλικία του. Επιτρέψτε του να συμπεριφερθεί σαν μωράκι, αν θέλει, χωρίς να δίνετε ιδιαίτερη σημασία στη συμπεριφορά του. Φροντίστε παράλληλα να δίνετε έμφαση στα προνόμια που έχει ως μεγαλύτερο, υπενθυμίζοντάς του ότι κάνει ποδήλατο, έχει φίλους, μπορεί να κουβεντιάζει μαζί σας. Μην παραλείψετε να του εξηγήσετε ότι έτσι ήταν και αυτό, όταν ήταν μωράκι, δείχνοντάς του φωτογραφίες ή λήψεις από κάμερα την εποχή που ήταν μωρό. Για να το βοηθήσετε πάντως να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα στη νέα κατάσταση:

~Τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης προετοιμάστε το παιδί για τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας
~Το τρίτο τρίμηνο θα είναι δύσκολο να σηκώσετε το παιδί σας αγκαλιά, γι’ αυτό φροντίστε να αναπληρώνετε με πολλά φιλάκια και χάδια
~Προετοιμάστε το περιγράφοντας τη δομή οικογενειών με περισσότερα από ένα παιδιά, κάνοντας αναφορές σε παιδιά που γνωρίζετε κι έχουν αδερφάκια
~Πείτε του ποιος θα μένει μαζί του όταν θα λείπετε στο μαιευτήριο
~Αποχαιρετήστε το πριν επισκεφθείτε το μαιευτήριο εξηγώντας του ότι θα λείψετε για λίγο. Αν ανακαλύψει ότι φύγατε ξαφνικά, θα νομίζει ότι το εγκαταλείψατε, πράγμα που μπορεί να εντείνει την ανασφάλειά του
~Όταν επιστρέψετε στο σπίτι, αφήστε το μωράκι σε κάποιον άλλο και ασχοληθείτε με το πρωτότοκο παιδί σας, καθώς θα του έχετε λείψει αφάνταστα
~Την ημέρα που θα φέρετε στο σπίτι το μωρό, έχετε μαζί ένα δώρο για το παιδί, λέγοντάς του ότι το δώρο του το φέρνει το αδελφάκι του
~Ύστερα από λίγη ώρα μπορείτε να του δείξετε το μωράκι. Δώστε του να καταλάβει ότι το αδελφάκι του είναι ένα ζωντανό πλάσμα που τρώει, κλαίει, κοιμάται και είναι αδύναμο και αβοήθητο
~Αφήστε το να παρακολουθεί και να συμμετέχει, αν θέλει, στην καθημερινή φροντίδα του μωρού
~Μην το πιέζετε να αγαπήσει αμέσως το μωράκι. Το δέσιμο θα έρθει σταδιακά και το παιδί δεν πρέπει να αισθάνεται ενοχές για τα πραγματικά συναισθήματα που νιώθει
~Με κάθε ευκαιρία, βοηθήστε το παιδί να νιώσει ότι και το μωρό το αγαπά. Πολλά μωρά γελούν με ενθουσιασμό, όταν βλέπουν το αδελφάκι τους. Εξηγήσετε στο πρωτότοκό σας πόσο χαίρεται το μωράκι, επειδή το βλέπει
~Μην ξεκινήσετε στρεσογόνες διαδικασίες, όπως την εκπαίδευση στο γιογιό ή την απεξάρτηση από την πιπίλα κατά την περίοδο προσαρμογής
~Φροντίστε να επαναλαμβάνετε συνέχεια στο παιδί σας πόσο πολύ το αγαπάτε και επιδιώξτε να περνάτε αρκετά συχνά προσωπικό χρόνο μαζί του

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

6η Μαρτίου.Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού.






Οι κλήσεις στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 καθημερινά αυξάνονται σε σχέση με το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού ή αλλιώς bullying . Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές καλούν ζητώντας συμβουλές για το πώς να διαχειριστούν τέτοια φαινόμενα, μέσα στα οποία νοιώθουν εγκλωβισμένοι.

Η απόκτηση γνώσης σε όλες τις καταστάσεις είναι το πρώτο και βασικό βήμα που πρέπει να γίνει για να μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Και στο σχολικό εκφοβισμό το πρώτο που πρέπει να ειπωθεί είναι τι δεν είναι σχολικός εκφοβισμός.

Σχολικός εκφοβισμός λοιπόν δεν είναι μια διαμάχη, σύγκρουση μεταξύ δυο μαθητών ή μαθητριών, δεν είναι το πείραγμα, το αστείο προς κάποιον συμμαθητή που γίνονται σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν έχουν συνέχεια και δεν επηρεάζουν  την συναισθηματική κατάσταση των παιδιών. Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πιο σύνθετο φαινόμενο που αυτό που τον ξεχωρίζει από το πείραγμα και τον τσακωμό, είναι η ένταση του, η διάρκεια του,  η ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών και η συναισθηματική επίδραση που έχει πάνω στα παιδιά.

Με λίγα λόγια ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη, κατευθύνεται σε συγκεκριμένα παιδιά από παιδιά (πολλές φορές και ομάδα παιδιών) που υπερέχουν σωματικά  και έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί που εκφοβίζεται να νοιώθει απομονωμένο, να βιώνει άγχος και φόβο, να παρουσιάζει σχολική άρνηση και διάφορες συναισθηματικές δυσκολίες.

Γενικά ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να περιλαμβάνει :

~ Χτυπήματα
~ Απειλές, εκβιασμό, πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία , διάδοση φημών
~ Εσκεμμένο αποκλεισμό μαθητών από διάφορες κοινωνικές και σχολικές  δραστηριότητες,
~ Σεξουαλική παρενόχληση
~ Κλοπές ή και Ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του παιδιού που βιώνει εκφοβισμό
~ Ηλεκτρονικό bullying / cyber bullying. Το cyberbullying είναι ο εκφοβισμός που προκαλείται διαμέσου της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών

Τις περισσότερες φορές τα παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό δεν το λένε σε κανένα γιατί:

~ Ντρέπονται.
~Η ντροπή είναι ένα συναίσθημα που ακολουθεί τον σχολικό εκφοβισμό καθώς τα παιδιά νοιώθουν ότι όλοι γελάνε μαζί τους
 ~Φοβούνται.
~Τα παιδιά θεωρούν ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι και φοβούνται ότι ο οποιοσδήποτε χειρισμός θα θυμώσει το παιδί ή τα παιδιά που το εκφοβίζουν και τα πράγματα θα χειροτερεύσουν
 ~Νοιώθουν ότι φταίνε.
~Η σκέψη των παιδιών είναι ενοχική και ιδιαίτερα σε καταστάσεις βίας. Θεωρούν ότι εκείνα φταίνε, ότι εκείνα προκάλεσαν αυτή την κατάσταση
~ Σκέφτονται ότι θα  απογοητεύσουν / στενοχωρήσουν τους γονείς τους.
~Όλα τα παιδιά αποζητούν την αγάπη και τον θαυμασμό των γονιών τους. Θεωρούν λοιπόν ότι αν μάθουν οι γονείς τους αυτό που συμβαίνει θα απογοητευτούν και θα στενοχωρηθούν.

Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει:

~ Να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά τους, στη διάθεση τους, στην όρεξη τους, στον ύπνο τους, στη γνώμη τους για κάποια άτομα, στη σχολική τους παρουσία,  στην σχολική τους επίδοση πρέπει να τους προβληματίσει και διακριτικά να διερευνήσουν τι συμβαίνει.
~ Εάν αντιληφθούν ότι το παιδί τους βιώνει εκφοβισμό θα πρέπει σε πλαίσιο ασφάλειας και εμπιστοσύνης να κουβεντιάσουν με το παιδί τους για την εμπειρία του και γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού
~ Να αποενοχοποιήσουν το παιδί.
~ Να εξηγήσουν στο παιδί ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται έτσι
~ Να επιβραβεύσουν το παιδί που συμμετείχε στην κουβέντα και αποκάλυψε σημαντικά πράγματα
~ Να μην βάλουν το παιδί σε διαδικασίες αντεκδίκησης. Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα
~ Να αναδείξουν στο παιδί τη σημασία του να έχει επικοινωνία με το δάσκαλο και να εξηγήσουν τη διαφορά του «μαρτυράω» από το «ζητάω» βοήθεια
 ~Να θυμούνται ότι ο στόχος είναι να βοηθήσουν το παιδί τους και όχι να τιμωρηθεί το άλλο παιδί
~ Να επικοινωνήσουν με το δάσκαλο

Σε όλες τις περιπτώσεις θα πρέπει να επικοινωνήσουν με την  Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056, δωρεάν και ανώνυμα, η οποία είναι στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους και λειτουργεί όλο το 24ώρο.


Πηγή : http://www.hamogelo.gr/